Θα έπρεπε να επιτρέπεται στους ασθενείς τελικού σταδίου να τερματίζουν τη ζωή τους μέσω υποβοηθούμενης αυτοκτονίας;

Ο κάθε άνθρωπος ορίζει τη δική του ζωή ή τον θάνατο του.

Ναι αλλά μόνο για ανίατες ασθένειες ή ανυπόφορες.

Ναι αλλά μόνο για ανίατες και ανυπόφορες ασθένειες και κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης που να αποδεικνύεται η επιλογή τους αυτή.

Μόνο για ορισμένες ανίατες και ανυποφορεσ ασθένειες και κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης του ασθενούς που να βεβαιώνεται αυτή η επιλογή.

Ναι αλλά για ορισμένες μόνο ανίατες ασθένειες και κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης που αποδεικνύει αυτήν την επιλογή.

Ναι, αλλά για ορισμένες μόνο ανίατες ασθένειες και κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης που αποδεικνύεται η επιλογή τους αυτή.

Ναι αλλά για συγκεκριμένες ανίατες ασθένειες και κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης που να αποδεικνύει αυτήν την επιλογή. Επίσης να έχει το δικαίωμα και ο γιατρός να αρνηθεί να προκαλέσει ευθανασία αν δεν επιθυμει να το πράξει για ηθικούς λόγους.

Ναι μόνο κατόπιν όμως ψυχολογικής εξέτασης που δείχνει ότι έχουν επίγνωση της απόφασης τους και μόνο για ασθένειες ανίατες και ανυπόφορες.

Ναι εφόσον όμως αυτό αποδεικνύεται με ψυχολογική εξέταση και πρόκειται για ασθένειες ανίατες και ανυπόφορες.

Ναι αλλά κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης που αποδεικνύει ότι αντιλαμβάνονται πληρως αυτήν την επιλογή και για ορισμένες μόνο ανίατες και ανυπόφορες ασθένειες.

Ναι αλλά κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης και μόνο για ανίατες και ανυπόφορες ασθενειες.

Ναι αλλά κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης και για ανίατες και ανυπόφορες ασθένειες μόνον.

Ναι κατόπιν όμως ψυχολογικής εξέτασης και φυσικά μόνο για συγκεκριμένες ανίατες και ανυπόφορες ασθένειες.

Μόνο εφόσον περάσουν ψυχολογικές εξετάσεις και για συγκεκριμένες ασθένειες που έχουν κριθεί ανίατες και ανυπόφορες.

ναι εφόσον πρόκειται για βαριά και ανίατη ασθένεια και εφόσον το άτομο βάσει ψυχολογικής εξέτασης αντιλαμβάνεται πλήρως αυτήν του την επιλογή.

Ναι αλλά εφόσον πρόκειται για ανίατες βαριές ασθένειες και κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης που δείχνει πως το άτομο αντιλαμβάνεται πληρως αυτήν την επιλογή.

Ναι, εφόσον πρόκειται για ανίατες και βαριές ασθένειες και το άτομο έχει βάσει ψυχολογικής εξέτασης αποδείξει πως αντιλαμβάνεται αυτήν την επιλογή του.

Ναι, εφόσον πρόκειται για βαριά και ανίατη ασθένεια και επίσης το άτομο αντιλαμβάνεται κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης πλήρως αυτήν την επιλογή.

Ναι, αλλά μόνο μετά από ψυχολογική εξέταση που να αποδεικνύει ότι αντιλαμβάνονται πλήρως αυτή την επιλογή και μόνο αν δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα επιβίωσης από την ασθένεια

Ναι αλλά μόνο σε περίπτωση που είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει καμια πιθανότητα επιβίωσης και οι ασθενείς είναι απόλυτα συνειδητοποιημένοι για την επιλογή τους

Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό

Ναι με μεγαλη παρακολουθηση απο μια ευεια γκαμα ειδικων

Δεν είμαι σίγουρη

Ναι, αλλά με τη συνέναιση της οικογένειάς τους

Ναι, κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης που να αποδεικνύει ότι αντιλαμβάνονται αυτήν την επιλογή και για συγκεκριμένες ασθένειες ανίατες.

Ναι, αλλά για ορισμένες ασθένειες ανίατες και ανυπόφορες και κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης που να αποδεικνύει ότι αντιλαμβάνονται πλήρως αυτήν την επιλογή.

Ο καθένας κάνει ότι θέλει.

Ναι αλλά για συγκεκριμένες μόνο ασθένειες ανίατες ή ανυπόφορες και κατόπιν ιατρικής γνωμοδότησης.

Ναι αλλά μόνο για ανίατες και ανυπόφορες ασθένειες και κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης.

ναι εφόσον όμως αποδεικνύεται η επιλογή τους κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης και εφόσον πάσχουν από ασθένεια ανίατη ή μη υποφερτή.

Ναι, εφόσον όμως αποδεικνύεται κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης και αφορά μόνο περιπτώσεις ανιάτων ασθενειών ή ασθενειών που αντικειμενικά δεν μπορεί να καταπολεμηθεί ο πόνος.

Ναι εφόσον αντιλαμβάνονται πληρως την επιλογή αυτή κατόπιν ψυχολογικής εξέτασης και εφόσον πρόκειται για ασθένεια ανίατη και παράλληλα αντικειμενικά βασανιστική.

Ποιες είναι οι πιθανές κοινωνικές επιπτώσεις της νομιμοποίησης της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας για όσους πάσχουν από ανίατη νόσο;

Αν έβαζες τον εαυτό σου στη θέση κάποιου με ανίατη ασθένεια, πώς θα μπορούσε να αλλάξει η άποψή σου για την υποβοηθούμενη αυτοκτονία;

Πιστεύετε ότι ο πόνος και το δικαίωμα αποφυγής του θα πρέπει να συμβάλλουν στη νομιμοποίηση του υποβοηθούμενου θανάτου για τους ασθενείς που πάσχουν από τελικό στάδιο;

Πώς μπορεί το πολιτισμικό ή θρησκευτικό υπόβαθρο να διαμορφώσει τη γνώμη κάποιου για το εάν η υποβοηθούμενη αυτοκτονία πρέπει να είναι προσωπική επιλογή;

Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την ισορροπία μεταξύ της ιερότητας της ζωής και της ανακούφισης του αφόρητου πόνου όταν δεν υπάρχει διαθέσιμη θεραπεία;

Αν ένας φίλος υπέφερε οριστικά, τι συμβουλή θα του δίνατε για τις επιλογές που έχει στο τέλος της ζωής του;

Μπορείτε να φανταστείτε μια κατάσταση όπου ο τερματισμός της ζωής κάποιου μπορεί να μοιάζει σαν πράξη συμπόνιας παρά έγκλημα;

Πώς μπορεί οι προσωπικές σας αξίες ή πεποιθήσεις να επηρεάσουν τη στάση σας σχετικά με το εάν τα άτομα θα πρέπει να έχουν αυτονομία στη ζωή και τον θάνατο τους;

Πώς πιστεύετε για την ιδέα να έχει κανείς το δικαίωμα να επιλέγει πώς θα τελειώσει η ζωή του, ειδικά σε περιπτώσεις ακραίου, ανίατου πόνου;

Πώς θα σας φαινόταν αν είχατε τη δύναμη να τερματίσετε τα βάσανα ενός αγαπημένου προσώπου μέσω μιας απόφασης, γνωρίζοντας ότι η κατάστασή του είναι μη αναστρέψιμη;