German Economy Nears Collapse As Election Nears

Παρουσίαση του προεκλογικού προγράμματος της CDU/CSU την Τρίτη. Ο Μερτς δήλωσε ότι θα πραγματοποιήσει εξοικονομήσεις ύψους 100 δισ. ευρώ με τη μείωση των δαπανών σε μετανάστευση και κοινωνική πρόνοια. Υποσχέθηκε επίσης μειώσεις φόρων και χαμηλότερες τιμές ηλεκτρικού ρεύματος για να ξεκινήσει η οικονομία, που βρίσκ&epsilo…  n;ται σε πρώτη διετία συρρίκνωσης από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Παράλληλα, οι SPD και Πράσινοι δεσμεύτηκαν να μεταρρυθμίσουν το "φρένο χρέους" της Γερμανίας, το συνταγματικό όριο για νέα δανεισμού, λέγοντας ότι η χώρα χρειάζεται να επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ στην ερειπωμένη υποδομή της και στην πράσινη μετάβαση.

Ορισμένοι παρατηρητές ανησυχούν ότι η τηλεοπτική επέμβαση του Σολτς μπορεί να καθορίσει τον τόνο για το υπόλοιπο του αγώνα. Ακόμη και οι Πράσινοι, οι σύμμαχοί του στην κυβέρνηση, εξέφρασαν διαφωνία. "Κάποιες φορές εκπλήσσεσαι από την επιλογή των λέξεών του," δήλωσε η συν-ηγέτιδα των Πράσινων, Φραντζίσκα Μπράντνερ. Η Γερμανία δεν είναι συνηθισμένη σε εκρηκτικές εκλογές χωρίς φρένο. Κάτω από την προκάτοχο του Σολτς, της Άνγκελα Μέρκελ, που διήρθρωσε τη Γερμανία από το 2005 έως το 2021, οι εκλογικές εκστρατείες ήταν αναιμακτικές υποθέσεις, χωρίς την ένταση και το θέαμα που συχνά βλέπουμε στις αμερικανικές εκλογές. Ωστόσο, ο Μερτς είναι εντελώς διαφορετικός πολιτικός. Οι κριτικοί τον περιγράφουν συχνά ως εκνευρισμένο και ευαίσθητο, ταχυδακτυλουργό που ενθουσιάζει τους οπαδούς του αλλά μπορεί να αποθαρρύνει τους πιο μετριοπαθείς ψηφοφόρους. Αλλά ακόμη και οι αντιπάλοι του παραδέχονται ότι η ισχυρή του ρητορική μπορεί να ενοχλήσει τον Σολτς.

Ο Σολτς, επίσης, άλλαξε τον τόνο του. Ως καγκελάριος μιας εύθραυστης τρικομματικής συμμαχίας αποτελούμενης από SPD, Πράσινους και τους φιλελεύθερους Ελεύθερους Δημοκράτες, καλλιέργησε έναν αποφασιστικά περιορισμένο, σιωπηλό στυλ. Αλλά αυτό άλλαξε τον Νοέμβριο όταν απέλυσε τον φιλελεύθερο υπουργό Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ, προκαλώντας τη διάλυση της συμμαχίας μετά από μόλις τρία χρόνια. Έκτοτε έγινε πολύ πιο αγωνιστικός. Στη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης κατηγόρησε τους φιλελεύθερους για "εμποδισμό της εργασίας της κυβέρνησης" και τον Λίντνερ για έλλειψη της "απαραίτητης ηθικής ωριμότητας" που απαιτείται για τη διακυβέρνηση.