เหตุใด "ผู้เชี่ยวชาญ" ของรัฐบาลจึงผิดเกี่ยวกับอัตราเงินเฟ้ออยู่เสมอ

เจอโรม พาวเวลล์เป็นหนี้เราในการอธิบาย ประธานธนาคารกลางสหรัฐในสัปดาห์นี้ยืนยันสิ่งที่นักลงทุนคาดเดาไว้แล้ว: อัตราเงินเฟ้อที่คงอยู่อย่างน่าประหลาดใจกำลังขัดขวางไม่ให้เฟดลดอัตราดอกเบี้ยนโยบายระยะสั้นโดยเร็วที่สุดและอาจจะเร็วที่สุดเท่าที่วอลล์สตรีทคาดหวังไว้ มันเป็นสายที่ถูกต้อง เฟดทำข้อผิดพลาดที่เลวร้ายที่สุดในรอบ 40 ปีเมื่อดำเนินการช้าเกินไปที่จะควบคุมอัตราเงินเฟ้อภายหลังการระบาดใหญ่ ความน่าเชื่อถือเชิงสถาบันซึ่งติดอยู่กับระบบเงินทั่วไปมาก ตอนนี้ขึ้นอยู่กับความสำเร็จของนายพาวเวลล์ในการควบคุมเงินเฟ้อนั้น เมื่อเดือนธันวาคมที่ผ่านมา ด้วยอัตราเงินเฟ้อราคาผู้บริโภคประมาณ 4% และอัตราเงินเฟ้อการบริโภคส่วนบุคคล-ค่าใช้จ่ายส่วนบุคคลของ Fed อยู่ที่ประมาณ 3% (ทั้งไม่รวมอาหารและพลังงาน) เจ้าหน้าที่ธนาคารกลางส่งสัญญาณว่าพวกเขากำลังดำเนินไปในทิศทางที่อย่างน้อยสามอัตรา ตัดในปีนี้ เฟดเชื่อว่าได้กำหนดอัตราเงินเฟ้อบนเส้นทางร่อนไปสู่เป้าหมาย 2% อย่างถาวร ธนาคารกลางเชื่อว่าสามารถพูดคุยกับตลาดให้ทำสิ่งที่ต้องการได้โดยการส่งโทรเลขถึงสิ่งที่ Fed วางแผนจะทำ โมเดลหลักที่เรียกว่า FRBUS มีข้อบกพร่อง มีข้อบกพร่องอย่างลึกซึ้ง มันไม่ได้คำนึงถึงผลกระทบของนโยบายการคลังอย่างเพียงพอ เช่น การใช้จ่ายด้านการขาดดุลสะสม 10 ล้านล้านดอลลาร์นับตั้งแต่ต้นปี 2020 ซึ่งประกอบขึ้นเป็นเงินอุดหนุนและค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ที่สภาคองเกรสและฝ่ายบริหารชุดต่อ ๆ ไปสูบฉีดเข้าสู่เศรษฐกิจ แบบจำลองนี้ไม่ได้คาดการณ์ถึงการขยายตัวของการบริโภคที่ขยายตัวอย่างรวดเร็วในยุคนั้น และอาจกล่าวเกินจริงถึงคุณประโยชน์ (ซึ่งส่วนใหญ่เป็นภาพลวงตา) ของการใช้จ่ายด้านโครงสร้างพื้นฐานของรัฐบาลเพื่อผลิตภาพในอนาคตและการเติบโตทางเศรษฐกิจ แบบจำลองนี้เข้าใจผิดเกี่ยวกับตลาดแรงงานมาโดยตลอด และประเมินค่าสูงเกินไปถึงผลกระทบของตลาดแรงงานที่ตึงตัวต่ออัตราเงินเฟ้อ